Spektakl “Stara kobieta wysiaduje” | Polska
#klasykateatru #narandkę #soloteżmożna #spotkaniezmistrzynią #TadeuszRóżewicz #monodram #przydasiędomatury
Twórca: Teatr STUDIO im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie
Spektakl na podstawie dramatu Tadeusza Różewicza “Stara kobieta wysiaduje”
Reżyseria: Irena Jun
Współpraca reżyserska: Natalia Korczakowska
Muzyka: Tadeusz Wielecki
Kostiumy: Marek Adamski
Światło: Aleksandr Prowaliński
Producentka: Ewa Grzebyk
Wideo: Piotr Lachmann
Obsada: Irena Jun, Tadeusz Wielecki
Premiera: 5 kwietnia 2024
W spektaklu wykorzystano fragment wideo “Jak zagrać starą kobietę solo? Pytania do autora.”
Pomysł, reżyseria i kamera: Piotr Lachmann
Data: 30 sierpnia 2025 | sobota
Godzina: 19:00
Miejsce: Scena, Fabryka Sztuki w Łodzi, ul. Tymienieckiego 3
Bilety: 40 zł - early bird / 50 zł - ulgowy / 70 zł - normalny
Sprzedaż biletów: za pośrednictwem portalu kicket.com / płatność online
Bilety early bird: dostępne w sprzedaży do 13 lipca 2025
Bilety normalne i ulgowe: dostępne w sprzedaży od 14 lipca 2025
Czas trwania: 50 minut
Wiek widzów: bez ograniczeń
Język: spektakl w języku polskim
Spektakl tłumaczony na Polski Język Migowy (PJM)
Po spektaklu, ok. godziny 20:30, zapraszamy na rozmowę z twórcami.
Rozmowa odbędzie się we Foyer Fabryki Sztuki w Łodzi.
Rozmowę poprowadzi Tomasz Domagała.
Rozmowa prowadzona będzie w języku polskim.
Rozmowa tłumaczona będzie na Polski Język Migowy (PJM)
OPIS SPEKTAKLU
Odpowiedzią Tadeusza Różewicza na kryzys, wywołany gwałtownym rozwojem cywilizacji, jest postać Starej kobiety. Jej mądrość, ironia i obecność dają ulgę i nadzieję. Warto więc wsłuchać się w jej prawdę, którą wypowiada niczym zaklęcia pradawnej, bliskiej naturze wiedzy. Dzięki niej uda się być może odratować to, co autor określa jako śmietnik cywilizacji, wysypisko świata…
W swoim mistrzowskim monodramie, który premierę w STUDIO miał w 1988 roku, a teraz powraca w odświeżonej formie, Irena Jun uczyniła z postaci Starej kobiety cały kosmos spektaklu. To kobieca wersja starego boga, nieśmiertelna i niezniszczalna, wstająca o świcie, kiedy cywilizacja umiera, widząca tchórzostwo i bohaterstwo, wielkość i małość, we właściwych wymiarach. Czuła przewodniczka, czerpiąca z odkrywanego dziś na nowo archetypu czarownicy. Osoba, z którą warto się spotkać i jej wysłuchać - nie tylko po to, by odkryć jak zaskakująco aktualnie wybrzmiewa dzisiaj tekst Tadeusza Różewicza.
FRAGMENTY RECENZJI
“Irena Jun znakomicie się porusza w pracy aktorskiej od cierpienia do groteski. (…) Irena Jun znakomicie tekst Różewicza analizuje i wydobywa z niego sensy na bardzo wielu poziomach, równocześnie w bardzo prosty sposób. To jest ta najwyższa, myślę, szkoła jazdy.
(Magdalena Kuydowicz, Malwina Kiepiel, “W antrakcie” Polskie Radio Trójka)
“Aktorka w sposób mistrzowski ukazała całą ironię Różewicza, jego mądrość, a nawet pewne proroctwo, które od lat towarzyszy jego sztukom.”
(Jan Bończa-Szabłowski, “Rzeczposoplita”)
“Powstał spektakl wybitny, formą uciekający od weryzmu albo groteski, sytuujący się w przestrzeni metafizycznej z metaforą ocalenia świata w samym jądrze.”
(Tomasz Miłkowski, aict.art.pl)
“Irena Jun jest mistrzynią monodramu, urzeka dykcją i świadomością słowa, uwodzi głosem, ciętym dowcipem i dobrotliwym uśmiechem starej kobiety. Nie musi udawać, nie musi przyglądać się z dystansu starości, wystarczy, że przepuści ją przez siebie, przez nader aktualny tekst Różewicza i pozwoli jej wybrzmieć na scenie. Dogoniła rolę.”
(Marek Zejdler, naszteatr.pl)
“Irena Jun zaprasza nas do kawiarni. Siedzimy we foyer teatru na placu Defilad i na moment wydaje się nam, że rzeczywiście jesteśmy na prywatnej schadzce z aktorką, która mimo swych 88 lat, waży każde słowo jak worek złota i ciska nim tak sprężyście, że każdy widz doznaje głębokiego wstrząsu.
(Krzysztof Skiba, “Angora”)
INFORMACJE O TWÓRCZYNI
Irena Jun - aktorka i reżyserka, jedna z najwybitniejszych na świecie odtwórczyń ról beckettowskich, wykładowczyni Akademii Teatralnej w Warszawie. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Występowała w teatrach na terenie całej Polski, najbardziej związana jest jednak z Warszawą. Do zespołu STUDIO należy od powstania tej sceny w 1972 roku. Grała w większości spektakli dyrektorów artystycznych: Józefa Szajny i Jerzego Grzegorzewskiego. W latach osiemdziesiątych zasłynęła jako autorka wybitnych ról w przedstawieniach Antoniego Libery, na podstawie tekstów Samuela Becketta. U boku Tadeusza Łomnickiego zagrała Kobietę 2 w “Komedii” (1985) i Nell w “Końcówce” (1986), jednak jej największym osiągnięciem były trzy Beckettowskie jednoaktówki: “Nie ja”, “Kroki”, “Kołysanka” z 1985 roku. Występowała także u takich reżyserów jak: Mariusz Treliński, Piotr Cieplak, Oskaras Koršunovas, Grzegorz Wiśniewski, Agnieszka Glińska. W STUDIO również reżyserowała własne spektakle: “Biesiadę u hrabiny Kotłubaj”, “Filozofię po góralsku” oraz “Oniegina”. Obecnie można ją oglądać m.in. w monodramie we własnej reżyserii “Matka Makryna” i “Biesach” Natalii Korczakowskiej. Jako mistrzyni słowa jest także autorką wielu monodramów, kameralnych spektakli i wieczorów poetyckich, które organizuje w swoim Jednoosobowym Teatrze Poezji Ireny Jun. W jej repertuarze usłyszeć można m.in. utwory Mickiewicza, Gombrowicza, Miłosza, Szymborskiej, Rymkiewicza. W 2008 roku otrzymała Złoty Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, w 2024 wyróżniona specjalną nagrodą miesięcznika Teatr za “konsekwentne tłumaczenie poezji na język teatru”, w tym samym roku otrzymała też Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości.
