Niewidzialni z logo sr v2
336879455 486040410267044 4083946205629598334 n
Strona główna / Wydarzenia / Spektakle / Niewidzialni

Niewidzialni

KoszykKup bilet

 

Twórcy: Społeczne Miejsce Kultury SCENA ROBOCZA

Koncepcja, reżyseria: Alena Hiranok

Tekst: Alena Hiranok / Adam Ziajski / Zofia Rogowska

Muzyka: Andrei Jewdokimow

Tłumaczenie: Ryszard Kupidura

Lektorka: Martyna Butor

Realizacja dźwięku: Maciej Frycz

Konsultacja reżyserska / Producent wykonawczy: Adam Ziajski

Obsada: Marharyta Pronchenko, Vasili Kazlou, Yuliia Semenenko-Kozhukh, Natallia Levanava, Viktor Krasovcki

Produkcja: Społeczne Miejsce Kultury SCENA ROBOCZA

Koprodukcja: Teatr Ósmego Dnia

Premiera: 24 marca 2023

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera. Spektakl jest kontynuacją pracy zapoczątkowanej w ramach rezydencji Aleny Hiranok w Programie Stypendialnym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „GAUDE POLONIA”.

 

Data: 25 sierpnia 2024 / niedziela

Godzina: 17:00 i 19:00

Miejsce: Scena, Fabryka Sztuki w Łodzi, ul. Tymienieckiego 3

Bilety: 30 zł (ulgowy) / 40 zł (normalny)

Sprzedaż biletów: od godziny 16:00, w poniedziałek, 29 lipca 2024 / przez portal kicket.com (płatność online) / w biurze festiwalowym (płatność gotówką lub kartą/zbliżeniowo)

 

Czas trwania: 50 minut (bez przerw)

Wiek widzów: 14+

Spektakl w językach: białoruskim, ukraińskim i rosyjskim, z symultanicznym tłumaczeniem na język polski

Elementy wrażliwe: spektakl realizowany w zupełnej ciemności

Po wydarzeniu zapraszamy na rozmowę z twórcami

Rozmowę poprowadzi Małgorzata Jabłońska

Rozmowa prowadzona będzie w języku polskim

 

 

 

OPIS SPEKTAKLU

 

Jak wygląda świat oczami tysięcy niewidomych? Również tych, którzy mieszkają obok nas, chodzą tymi samymi ulicami, ale w społecznej świadomości, dla nas, są nieobecni, niewidzialni. Być może czasami bywa tak, że aby zobaczyć, trzeba najpierw zgasić światło?

 

„Niewidzialni” to reżyserski debiut białoruskiej aktorki Aleny Hiranok. Spektakl jest formą polifonicznego reportażu, z pogranicza słuchowiska i performance’u, realizowanego w ciemności. Jest próbą odwzorowania codzienności osób niewidomych, opartej na wszystkich zmysłach z wyłączeniem doświadczenia wzrokowego.

 

Hiranok stworzyła niewizualny spektakl, oparty na prawdziwych historiach osób niewidomych i niedowidzących z Białorusi. Powstał we współpracy z białoruskimi i ukraińskimi aktorami i aktorkami, mieszkającymi w Poznaniu. Spektakl realizowany jest w czterech językach: białoruskim, ukraińskim i rosyjskim, z symultanicznym tłumaczeniem na język polski. Spektakl realizowany jest w zupełnej ciemności.

 

 

INFORMACJE O TWÓRCACH

 

Alena Hiranok - aktorka teatralna, filmowa i dubbingowa z Białorusi. W 2008 roku ukończyła Białoruską Państwową Akademię Sztuki na kierunku: sztuka aktorska teatru dramatycznego i kina. Pracowała w Nowym Teatrze Dramatycznym (Mińsk) 2008-2011, Teatrze Studio Aktora Filmowego (Mińsk) 2008-2021. W latach 2017-2020 pracowała w telewizji na planie programu dziecięcego “Kalychanka” (praca z lalką). Współtworzyła także projekt teatralno-muzyczny “Diafilm live”(Białoruś). Od kwietnia 2022 mieszka w Poznaniu. W ramach programu stypendialnego Gaude Polonia pracowała jako reżyserka i dramaturżka nad spektaklem o życiu osób niewidomych, którego kuratorem był Adam Ziajski. Współpracuje z Teatrem Animacji w Poznaniu, w ramach programu adaptacji dzieci z Ukrainy. Jest organizatorką chóru Białorusinów - „Poznański Śpieŭny Schod“.

 

Adam Ziajski - reżyser, aktor, scenograf i producent. Ukończył Kulturoznawstwo na UAM. W latach 1993-2015 był liderem Teatru Strefa Ciszy. W roku 2016 rozpoczął samodzielną drogę artystyczną, realizując m.in. dyptyk poświęcony osobom wykluczonym społecznie: „Nie mów nikomu” powstał w Scenie Roboczej z udziałem osób niesłyszących, a „Spójrz na mnie” z udziałem osób niewidomych w Teatrze Śląskim w Katowicach. Na stałe jest związany ze Sceną Roboczą w Poznaniu, której jest pomysłodawcą oraz opiekunem artystycznym. Prywatnie pasjonuje się roślinami i ogrodami. Spektakl Sceny Roboczej, który najlepiej go opisuje to “Żegnaj Olimpio (Ostatnia Inwentaryzacja)” autorstwa Duncan/Krężel/Rößling. Pożegnania z kolejnymi siedzibami, ludźmi i spektaklami to stały element jego doświadczenia. Co będzie za 20 lat w teatrze? Nieśmiertelne “Mayday”.

 

Społeczne Miejsce Kultury SCENA ROBOCZA - to unikatowy projekt, którego osią i głównym zadaniem jest tworzenie regularnej sceny dla teatrów i artystów niezależnych. Ideą leżącą u podstaw przedsięwzięcia była konsolidacja poznańskiego offu – spotkanie różnorodnych (czasem sprzecznych) modeli pracy, wizji praktyk artystycznych, warsztatów, estetyk oraz pomysłów na rolę teatru. Przez ponad 10 lat działalności przeprowadziliśmy 40 programów rezydencji teatralnych, z których każdy kończył się premierą. Regularnie pracuje z nami kilkanaście zespołów, a jeden rok dla SCENY ROBOCZEJ to około 50 prezentacji spektakli i wiele wydarzeń towarzyszących. Praca z niezależną sceną pozwala nie tylko zagospodarować leżący na uboczu teatru instytucjonalnego potencjał artystyczny, ale również poprzez jego archiwizowanie i monitorowanie, pozwala go utrwalać w refleksji. SCENA ROBOCZA funkcjonuje na zasadzie laboratorium praktyk artystycznych, którego nadrzędną zasadą jest swoboda twórcza. Rozwijane u nas przedsięwzięcia odznaczają się pełną wolnością artystyczną – nie narzucamy tematów, rozwiązań formalnych oraz modeli pracy. To, co proponujemy to kompleksowe wsparcie w procesie tworzenia. Systemowe podejście do produkcji każdemu zespołowi daje równy pakiet organizacyjnego, finansowego, promocyjnego, produkcyjnego, merytorycznego oraz artystycznego wsparcia. Takie podejście pozwala na stworzenie różnorodnej, ale i równej – formalnie i artystycznie – sceny, która mieści zarówno doświadczone i uznane autorytety, jak i zespoły, które poszukują własnej drogi artystycznej. Po 9 latach przeszliśmy do poszerzenia naszej działalności o elementy wspierające.

Doświadczenia pracy z licealistami, animatorami, artystami sztuk wizualnych oraz społecznością lokalną postawiły przed nami nowe wyzwania. Chcemy odpowiadać na potrzeby i deficyty społeczne tworząc dedykowane programy z obszaru szeroko pojętej edukacji. SCENĘ ROBOCZĄ traktujemy jako miejsce styku i tarcia różnych postaw społecznych jak i artystycznych.